در این مطلب ضوابط آسانسور خودروبر در مبحث ۱۵ مقررات ملی ساختمان را با شما به اشتراک می گذاریم. بر اساس مادهٔ ۳۳ قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان، وزارت مسکن و شهرسازی موظف به تدوین و تبیین مقررات ملی ساختمان می باشد. این وزارتخانه قوانینی برای هر مرحله از انجام پروژه ساختمانی با توجه به نوع کاربری و نوع اسکلت آن مقرر نموده که مهندسان و ناظران ساختمان موظف به رعایت آن می باشند. وزارت مسکن و شهرسازی با تشکیل «شورای تدوین مقررات ملی ساختمان» مبحث ۱۵ مقررات ملی ساختمان را به آسانسور و پله برقی اختصاص دادند و در آن ضوابطی را برای آسانسور خودروبر مشخص نمودند که در این مطلب می توانید آن را مشاهده نمایید.
شرکت آسانسور و پله برقی امید، یکی از بهترین شرکت های فروش آسانسور در قزوین می باشد که می توانید جهت نصب آسانسور هیدرولیک در قزوین، فروش آسانسور بیمارستانی در قزوین و فروش آسانسور شیشه ای در قزوین و همچنین سرویس و نگهداری آسانسور در قزوین با کارشناسان آن تماس حاصل فرمایید. تیم نصب آسانسور این شرکت متشکل از بهترین مهندسان می باشند که به ضوابط اجرای آسانسور در ساختمان تسلط کافی دارند.
ضوابط آسانسور خودروبر در مبحث ۱۵ مقررات ملی ساختمان
۱.۱. تعبیه آسانسورهای خودروبر به عنوان تنها راه ورود و خروج خودرو در طبقات پارکینگ کلیه ساختمانهای مسکونی، تجاری، اداری و عمومی ممنوع میباشد.
۱.۲. در پارکینگهای طبقاتی و ساختمانهایی که طبقات پارکینگ در کنار ساختمان قرار دارند، تعبیه آسانسورهای خودروبر مجاز میباشد. در این شرایط تعداد مورد نیاز آسانسور باید بر اساس محاسبات ترافیکی آن تعیین شود (تعبیه حداقل ۲ آسانسور الزامی است).
۱.۳. تأمین نیروی برق ثانویه (ژنراتور) به منظور سرویس دهی کامل آسانسورهای خودروبر الزامی است.
۱.۴. در ساختمانهایی که مطابق بند۲ تعبیه آسانسور حمل خودرو در آنها ممنوع نشده است، رعایت مقررات مبحث سوم مقررات ملی ساختمان درخصوص راههای خروج، سیستمهای اعلام حریق اتوماتیک و دستی، سیستمهای اطفای حریق و… الزامی است.
۱.۵. به منظور تخلیه گاز و دودهای خروجی از اگزوز خودروها، تعبیه فنهای مکنده متناسب با حجم کابین در سقف کابین و در بالای چاه آسانسور الزامی است.
۱.۶. کابین آسانسورهای خودروبر باید دارای درِب اتوماتیک با سیستم محرکه مجزا باشد و درهای طبقات نیز از نوع اتوماتیک انتخاب شوند.
۱.۷. در هر کابین باید دو شستی احضار در دو سمت دیواره کابین نصب شود. محل قرارگیری این شستیها باید به گونهای باشد که راننده خودرو هنگام ورود و خروج از هر دو سمت امکان دسترسی به دکمه های طبقات و کلیدهای توقف اضطراری را دارا باشد.
۱.۸. استفاده از چشم الکترونیکی پرده ای دوبعدی یا سه بعدی در ورودی(های) کابین بالابر خودرو الزامی است.
۱.۹. آسانسور حمل خودرو باید به سیستم تراز طبقه مجدد مجهز باشد.
تست و تحویل گیری جک خودرو
۲ . آسانسور باید مطابق ضوابط این مقررات در ساختمانها نصب، راه اندازی و تحویل گردد و قطعات منفصله و یا مونتاژ شده آن مطابق ضوابط سازمان ملّی استاندارد ایران به شماره های ۶۳۰۳-۱ و ۶۳۰۳-۲ ساخته شده باشند.
۲.۱. آسانسور پس از نصب و راه اندازی باید توسط متخصصان صاحب صلاحیت آزمایش و تحویل گرفته شود. این تحویل گیری مانع از ضمانت شرکت سازنده، فروشنده و نصاب آسانسور نخواهد بود.
۲.۲. عقد قرارداد سرویس و نگهداری آسانسور، با اشخاص حقیقی و حقوقی صاحب صلاحیت در حین بهره برداری، همواره الزامی است، در غیر این صورت مسئولیت آسانسور با کارفرما یا بهره بردارساختمانخواهد بود و باید در قبال هر حادثه ای پاسخگو باشند.
۲.۳. هنگام بازدید یا تعمیر آسانسور در دوره بهره برداری، لازم است کلیه ورودیهای آسانسور در طبقات مختلف توسط سرویس کار مجاز ساختمان مسدود گردد.
مسدود نمودن ورودی های مذکور لازم است با علائم هشدار دهنده مطابق با مبحث بیستم مقررات ملّی ساختمان انجام گیرد.
هنگام تحویل گیری آسانسور علاوه بر مواردی که قبلاً ذکر شد، رعایت نکات زیر نیز الزامی است:
۲.۳.۱. کابین باید در تراز هر طبقه توقف نماید و در حین ورود و خروج مسافر یا بار در آن تراز باقی بماند.
۲.۳.۲. رواداری توقف کابین از سطح تراز ورودی نباید از+-۲۰ میلی متر بیشتر شود.
۲.۳.۳. در صورتی که به دلیل ظرفیت سنگین و یا ارتفاع زیاد و یا هر دلیل دیگر کابین بعد از کم یا زیاد شدن مسافران و بار، تغییر سطح دهد و از رو اداری مجاز تجاوز نماید باید مکانیزمترازطبقه شدن مجدد به سیستم اضافه شود.
۲.۳.۴. کابین نباید هنگام حرکت به سمت بالا یا پایین لرزش یا تکان داشته باشدصداهای سایش یا غیرمعمول بدهد.
۲.۳.۵. سیستم محرکه آسانسور باید کمترین لرزش و صدا را داشته باشد و با بالانس کردن صحیح و نصب لرزه گیرهای مناسب از به وجود آمدن و انتقال این موارد به سازه ساختمان جلوگیریشده باشد.
۲.۳.۶. در مواقع قطع برق، باید بتوان به طور دستی کابین را به نزدیکترین طبقه رسانید تا مسافران خارج شوند. دستورالعمل نحوه عملکرد باید در موتورخانه نصب باشد.
۲.۳.۷. درِ کابین و درهای طبقات در هنگام بسته بودن باید کاملاً محدوده بازشوی ورودی را پوشش داده و قفل شوند(قفل ایمنی).
۲.۳.۸. دکمه های زنگ اخبار و توقف اضطراری در کابین در صورت وجود پایین ترین دکمه بوده و در ارتفاعی برابر با ۸۹۰ میلی متر نصب شوند و بالاترین دکمه نباید بیش از ۱۳۷۰میلی متراز کف کابین ارتفاع داشته باشد.
۲.۳.۹. زنگ اخبار (در صورت وجود) باید مجهز به باطری قابل شارژ باشد و حتی المقدور امکان نصب زنگ کمکی در اتاق نگهبانی نیز فراهم گردد.
۲.۳.۱۰. در ساختمانهای عمومی باید وسیله مکالمه دوطرفه (تلفن یا …) در کابین نصب شود (توصیه می شود این وسیله در کلیه آسانسورها نصب شود).
۲.۳.۱۱. درهای لولایی طبقات باید مجهز به پنجره مرئی شوند تا بودن کابین در طبقه مشخص شود.
کیفیت و ابعاد این پنجره و شیشه باید طبق ضوابط استانداردهای ملّی یا استانداردهای معتبر بین المللی باشد.
۲.۳.۱۲. روشن بودن داخل کابین به طور دائم در حین حرکت یا با درِ باز الزامی است.
۲.۳.۱۳. تعبیه هواکش برای کابین دارای در الزامی است.
۲.۳.۱۴. در صورتی که کابین فاقد در باشد (آسانسورهای باربر ویژه) باید لبه ایمنی مجهز به میکروسوئیچ و حداقل یک چشم الکترونیکی در آستانه ورودی کابین نصب شود.
علاوه بر آن باید کلیه شرایط ایمنی، مطابق با ضوابط سازمان ملّی استاندارد ایران به شمارههای ۶۳۰۳-۱ و ۶۳۰۳-۲ رعایت گردد.
۲.۳.۱۵. ریل های راهنمای آسانسور باید از جنس فولاد مخصوص بوده و استحکام ودرستی انتخاب و نصب آنها توسط شرکت آسانسوری تضمین شده باشند.
۲.۳.۱۶. در موقع تحویل گیری آسانسور باید شناسنامه مربوطه به آسانسور مطابق پیوست شماره ۱ دریافت شود و در هر قرارداد سرویس و نگهداری آسانسور، این شناسنامه به رویت شرکت نگهدارنده برسد تا آخرین تغییرات اساسی در آسانسور به اطلاعات آن شناسنامه اضافه گردد.
۲.۳.۱۷. دستگیره ای بر روی یکی از دیواره های کابین، ترجیحاً در عقب با سطحی صاف با فاصله ای حداقل ۲۰ میلی متر از دیواره و در ارتفاع ۹۰۰ میلی متر از کف کابین نصب شود.
۲.۳.۱۸. وقتی که درِ کابین و درِ طبقات باز می شوند، شدت روشنایی بر روی دکمه های کنترل کابین و یا راهروها، نباید از ۵۰ لوکس کمتر باشد و این روشنایی باید دایمی باشد
۲.۳.۱۹. در آسانسورهای تخت بر و آسانسورهای حمل بار، نصب یک یا دو ردیف ضربه گیرروی تمام دیواره های کابین الزامی است.
۲.۳.۲۰. حداکثر ارتفاع بالاترین دکمه ها و نشانگرهای کابین نباید بیش از ۱۸۰۰ میلی مترباشد. دکمه های نشان دهنده جهت، اندازه ای برابر ۱۸ میلی متر خواهند داشت. نشانگر قابل رؤیتی جهت نشان دادن تقاضای مسافر ثبت شده روی دکم هها یا کنار آنها برای هر آسانسور، باید وجود داشته باشد و پس از جواب دادن به این تقاضا باید خاموش شده یا تغییر رنگ دهد.
۲.۳.۲۱. در کلیه طبقات به جز طبقه ورودی اصلی، یک علامت تصویری با طرح استاندارد شده در مجاورت هر دکمه آسانسور نصب شود که نشان میدهد که در مواقع آتش سوزی از آسانسور استفاده نشود و راه پله خروجی و اضطراری را نشان دهد.
۲.۳.۲۲. اتصال زمین مناسبی برای سیستم برق آسانسور و همچنین سیستم همبندی برای هم ولتاژ کردن جهت ریل های آسانسور و قطعات فلزی ثابت آن، مطابق مفاد مقررات مبحث سیزدهم مقررات ملّی ساختمان در نظر گرفته شود.
۲.۳.۲۳. در صورتی که ساختمان به هر دلیلی قبل از تکمیل سیستم آسانسور مورد بهره برداری قرار گیرد، باید تمام نقاط دسترسی به چاه و آسانسور و موتورخانه آسانسور در برابر خطر سقوط حفاظت شوند.
حفاظت در مقابل آتش آسانسور خودروبر
هنگام آتش سوزی ساختمان ها، آسانسورها میتوانند نقش حیاتی در تخلیه ساختمان و نجات افراد داشته باشند در حالی که همیشه این پیغام در آسانسورها نصب میشود که از آسانسورها هنگام آتش سوزی استفاده نشود. هنگام وقوع حریق در تمام یا قسمتی از ساختمان مشکلات تخلیه خصوصاً برای سالمندان و بیماران پیش می آید. به همین منظور استفاده از آسانسور در مواقع آتش سوزی در صورتی مجازاست که آسانسور در اختیار افراد ذیصلاح یا آتشنشان ها قرار گیرد تا بتوانند با راندمان بیشتر، عملیات تخلیه را انجام دهند.
۱. رعایت مفاد مبحث سوم مقررات ملّی ساختمان تحت عنوان “محافظت ساختمان ها در برابر حریق” لازم الاجرا می باشد.
۲. چاه آسانسور به عنوان یک کانال هوایی عمل می کند و لذا راهرو طبقات باید توسط درهای ضدگسترش حریق محفوظ گردد تا از نفوذ دود و آتش به چاه آسانسور و عمل نمودن چاه آسانسور به عنوان دودکش جلوگیری شود.
۳. کابل تغذیه برق برای آسانسور باید مستقل باشد تا چنانچه در اثر آتش سوزی، اتصال برق منجر به عمل فیوزها یا کلیدهای حفاظتی دیگر گشته و سبب قطع مدار برق قسمت هایی ازساختمان شوند، سیستم برق آسانسور همچنان متصل و فعال باشد.
۴. در پایین ترین نقطه و یا در طبقه همکف داکت هوایی خاصی برای چاه آسانسور طراحی و ساخته شود تا در مواقع آتش سوزی و نفوذ دود به چاه آسانسور، تهویه هوای تازه از داکت ممکن باشد.
۵. داکت فوق باید به نحوی محفوظ شود تا از ورود انسان و یا حیوانات به چاه آسانسور جلوگیری شود.
۶. در صورت الزام به پیش بینی سیستم اعلام حریق در ساختمان (با توجه به ضوابط سایر مباحث مقررات ملّی ساختمان یا ضوابط سازمان آتش نشانی و غیره)، نصب حسگرهای سیستم اعلام حریق درفضاهای موتورخانه آسانسور، چاه آسانسور، راهرو و ورودی به موتورخانه آسانسور و راهرو جلوی درِ طبقات آسانسور الزامی است. حداکثر فاصله افقی نصب این حسگرها از مرکز هربازشوآسانسور (مرکز در طبقات) برابر متر است. این حسگرها از طریق تابلو کنترل (پانل کنترل) سیستم اعلام حریق به سیستم کنترل آسانسور مرتبط می گردند. در صورتی که حسگرهای فوق الذکر فعال شوند، درِ آسانسور نباید در هی چیک از طبقات به جز طبقه ورودی یا طبقه ازپیش تعریف شده باز شود. تمام آسانسورها باید به طبقه ای که توسط افراد مسئول ساختمان مشخص می شود، منتقل شوند و قابلیت کنترل به صورت دستی (کلید آتشنشان) را دارا باشند.
۷. استفاده از هر نوع وسایل آتش نشانی در موتورخانه آسانسور به شرطی مجاز می باشد که این تجهیزات برای اطفای حریق ناشی از آسانسور به کار روند.
۸. انبار کردن و یا گذاشتن هر نوع مواد قابل اشتعال و یا غیرقابل اشتعال در چاه آسانسور، موتورخانه و یا چاهک آسانسور ممنوع می باشد.
۹. در صورتی که دیواره های چاه آسانسور از نظر مقاومت به آتش درجه بندی شده باشند، باید درهای لولایی همان درجه و درهای اتوماتیک حداقل نصف آن درجه بندی را دارا باشند.
برق اضطراری در آسانسورخودروبر
در صورتی که وجود برق اضطراری برای یک ساختمان ضروری باشد باید حداقل یک آسانسور از هرگروه آسانسور در ساختمان از برق اضطراری تغذیه گردد و این خط تغذیه باید بتواند هریک از آسانسورهای دیگر را به انتخاب تغذیه کند.
دیدگاه‌ها