پس از انتشار مقالات آموزشی، تصمیم گرفتیم در این مطلب از سایت آسانسور امید، به “اولین آسانسور در جهان در کدام شهر نصب و استفاده شد؟” پاسخ دهیم. اولین آسانسور مسافربری در سال ۱۸۵۷ در فروشگاه بزرگ Haughwout در نیویورک نصب شد اما پس از سه سال تعطیل شد زیرا مشتریان از پذیرش آن خودداری کردند. این آسانسور با موتور بخار که در زیرزمین ساختمان پنج طبقه کار می کرد و با سرعت ۱۲ متر در دقیقه حرکت می کرد. (سریع ترین آسانسورهای امروزی می توانند تا ۱۲ متر در ثانیه حرکت کنند.) پیشنهاد می شود از مطالب مرتبط همچون سریع ترین آسانسور های جهان نیز بازدید نمایید.
اولین آسانسور در جهان
زمانیکه اولین آسانسور مسافربری ابتداع شد، بیشتر یک جاذبه گردشگری بودند تا وسیله ای برای حمل و نقل! دنیا هنوز هیچ ساختمان بلندی نداشت و طبقات پایینی مطلوب‌ترین طبقه‌ها بودند، زیرا نیازی به بالا رفتن از پله‌ها نداشتند و خانه هایی که در طبقات بالاتر بودند اجاره کمتری داشتند. اما در حال حاضر آسانسور یکی از ملزومات ساختمان های چند طبقه و معیار اصلی افرادی است که قصد خرید و اجاره خانه دارند.
داستان دو اوتیس
توباهای جنگی قرن بیستم هواپیماهای جنگی را قبل از رادار تشخیص می دادند. حتی در دهه ۱۸۵۰، آسانسور ایده کاملا جدیدی نبود. لی گری، استاد معماری در UNC شارلوت، در یک مصاحبه تلفنی گفت: “دستگاه های بالابر مکانیزه از اوایل دهه ۱۸۰۰ وجود داشت، اما انتقال از حمل کالا به حمل انسان در اواخر دهه ۱۸۵۰ اتفاق افتاد.” این امر مستلزم دگرگونی کامل فناوری بود، زیرا بالابرهای باری اولیه هیچ کابینی نداشتند و فقط یک سکوی قابل حرکت بین طبقات بودند.
این باعث تمرکز قوی روی ایمنی و امنیت بالابر شد. الیشا اوتیس، صنعتگر، که اولین آسانسور مسافربری را در نیویورک نصب کرد، در نمایشگاه جهانی ۱۸۵۴ در نیویورک تظاهراتی عمومی برگزار کرد که در آن یک سکو را بالای سر جمعیت بلند کرد، سپس کابل را با تبر قطع کرد. در حالی که دستگاه ایمنی او سقوط را متوقف کرد، اعلام کرد: “این آسانسور امن است.” این یک سیستم هوشمندانه بود، اگر طناب قطع می‌شد، یک ضامن چرخ دنده باز می‌شد و به قفسه‌هایی می‌خورد که در کنار شفت قرار داشتند و تقریباً بلافاصله فرود ماشین متوقف می‌شد.
اگرچه این رویداد اغلب به عنوان نقطه عطفی در تاریخ آسانسور اعلام می شود، اما ارتباط آن ممکن است با موفقیت بعدی شرکت آسانسور Otis، بزرگترین تولید کننده آسانسورهای امروزی، افزایش یافته باشد. گری می‌گوید: مفهوم آسانسور مدرن در واقع برگرفته از دو ایده همگرا بود که هر کدام نقاط قوت خود را داشتند.
اولین حق ثبت اختراع برای “راه آهن عمودی (ریل عمودی برای حرکت کابین)” در سال ۱۸۵۹ توسط اوتیس تافتس ثبت شد که طراحی او – که در همان سال در هتل خیابان پنجم نیویورک به نمایش درآمد. این آسانسور شامل یک کابین واقعی که داخل آن نیمکتی بود که مسافران می توانستند بر روی آن بنشینند بود. از سوی دیگر، آسانسور الیشا اوتیس چیزی جز یک پلتفرم نداشت و بعداً در سال ۱۸۶۱ ثبت اختراع شد. اما مهمتر از همه، این آسانسور مجهز به یک ترمز ایمنی بود که استقبال عمومی از آسانسور را بالا برد.
گری گفت: “همه وسایل قطعات آسانسور، مدرن بر اساس یک ایده طراحی و ساخته شدند. تفاوت این است که امروزه آنها بر اساس سرعت هستند. اگر کابین آسانسور از سرعت ایمن از پیش تعیین شده تجاوز کند، ترمز آن فعال می شود تا آن را در چاه متوقف کند.”
اولین کابین آسانسور
اولین آسانسورها به دلیل گران بودن فروش خوبی نداشتند، اما به عنوان یک وسیله لوکس در هتل های نیویورک، لندن و پاریس توجه بسیاری را به خود معطوف کردند. گری می‌گوید: «آنها اتاق‌هایی با طراحی زیبا با صندلی‌های روکش‌دار و آینه‌های روی دیوارها بودند ، حتی گاهی اوقات یک لوستر کوچک از مرکز کابین آویزان شده بود.»
- بیشتر بخوانید : دلیل نصب آینه در کابین آسانسور
همه آنها با موتورهای بخار کار می کردند، بخاطر همین موضوع کند بودند. گری گفت: “مسئول آسانسور درب را می بست و سپس کابین بسیار آهسته بالا می رفت. موضوع سرعت نبود. درباره یک فناوری جدید شگفت انگیز و تجربه ای مجلل بود که به مهمانان اجازه می داد از بالا رفتن از پله ها اجتناب کنند.”
ساختمان هشت طبقه، ۳۹ متر Equitable Life در مرکز شهر منهتن، که در سال ۱۸۷۰ تکمیل شد، اولین ساختمان اداری بود که در مرحله طراحی برای آن آسانسور در نظر گرفته شده بود. این آسانسور، آسانسور هیدرولیکی بود و توسط شرکت آسانسور Otis ساخته شده بود.
گری گفت: ” در ساختمان های تجاری، موتور بخار به دلیل سرعت پایین آنها، حذف شد و در عوض، آسانسورهای هیدرولیکی که می توانند سریعتر حرکت کنند و نگهداری آنها آسان تر است جایگزین آن شد.”
هنگامی که ساختمان بیمه در شیکاگو (اولین آسمان خراش) در سال ۱۸۸۵ افتتاح شد. برای دسترسی افراد به طبقات بالاتر، ۴ آسانسور برای آن در نظر گرفتند.
دیدگاه‌ها